zo 12 augustus: naar huis, het laatste bericht

Vlak voor vertrek

We hadden de dag ervoor het meeste al ingepakt, dus 's morgens hebben we rustig ontbeten, op het balkon, en de laatste dingen ingepakt. Om kwart voor twaalf kwam onze verhuurster, om afscheid te nemen en de sleutels in ontvangst te nemen. Om twaalf uur stond de taxi voor om ons naar het vliegveld te brengen, want we hadden teveel bagage om met

Instappen in Wenen

de U-Bahn te gaan.
Verder ging alles zoals het moest. Ook van Schiphol met de taxi naar huis, en zo waren we dan om kwart over zeven terug op de Saaksumborg.

Bijna thuis, boven Zwolle (pas twee uur later reden we daar weer)

Mijn sabbatical is nu voorbij (de vakantie nog niet helemaal). Het waren vier maanden in Wenen, echt een geweldige stad om te wonen, en ik heb met heel veel plezier bij het IAEA in Seibersdorf gewerkt. Echt een cadeautje. En nu heb ik weer plannen en ideeën voor jaren!
Leuk ook dat zoveel mensen meegelezen hebben, zelfs toen het over de vakantie ging (ik blog normaal gesproken nooit over onze vakantie, maar nu ging het als het ware in één moeite door).
Binnenkort zie ik jullie weer persoonlijk!
Met hartelijke groet, natuurlijk ook van Ellen (een flink deel van het blog had beter "Harro en Ellen in Wenen" kunnen heten),

Harro

za 11 augustus: tour door het Wiener Kanal-System, inpakken en uit eten

In het systeem.

Ingang van het rioolsysteem

De laatste dag in Wenen. We haddden geboekt bij de "third man tour", een kijkje in de riolen van Wenen, op de plek waar de beroemde achtervolgingsscene uit die film speelde. Het was heel interessant, het Weense rioolsysteem is gebaseerd op het gebruik van de verschillende beekjes die, door ondergrondse kanalen, door Wenen stromen. Dat maakt het Weense rioolwater erg "verdund" en dus niet zo erg smerig. Het betekent wel dat de rioolzuivering heel veel water moet verwerken.

De Naschmarkt

Daarna nog even over de Naschmarkt, en dan naar huis, inpakken. 's Avonds hebben we nog een keer heerlijk gegeten.

Hij is iedere keer weer mooi

vr 10 augustus: stadjes in de omgeving, en the third man

De kerk van Laxenburg, tegenover het paleis

Vanmorgen had ik nog een laatste werkafspraak, in Laxenburg. Daarna hebben we in de omgeving twee mooie stadjes bezocht. Die zijn inmiddels vrijwel aan Wenen vastgegroeid, maar ze hebben nog wel hun oude stadscentrum, met zeer bezienswaardige marktpleinen, kerken en vesting-restanten.

Marktplein van Mödring

Het was mooi en leuk, en  het was ook minder warm geworden.
's Middags werd mijn trouwe autootje afgehaald (einde huurperiode). Daarna zijn we naar paleis Schönbrunn gegaan, waar we dankzij onze Niederösterreich-Karte nog gratis een tour door het park konden maken met zo'n "treintje". Het park is erg groot  ("bijna zo groot als het prinsdom Monaco"), dus dat was wel lonend.

De (vesting)kerk en "Wehrturm" van Perchtoldsdorf

Tegenover het paleis (aan de achterkant) staat de "Gloriette". Daar zijn we op gegaan om van het uitzicht te genieten.
Daarna via huis de stad weer in, lekker gegeten en nu voor de verandering eens een echte ijs-coupe op Schwedenplatz (was er nog nooit van gekomen).

Zicht vanaf de Gloriette op het paleis en de tuinen van Schönbrunn

Laat in de avond hadden we bioscoopkaartjes voor de film "the third man", opgenomen in naoorlogs Wenen. Die film heeft beroemde opnamen van het reuzenrad, en in het Weense

IJscoupe!

riool-systeem. Verder herkenden we inmiddels ook veel van de Weense binnenstad, en konden we zien hoe beschadigd die door de oorlog was geraakt.
Tegen enen terug naar huis, de U-Bahnen

Het Burg-Kino draait the third man altijd nog een paar keer per week

rijden dan nog gewoon (in het weekend de hele nacht door).

do 9 augustus: lunch op grote hoogte en de See-Grotte

De Donauturm

Twee van onze vrienden zijn deze week ook met een vakantiereis in Wenen. Vandaag hadden we afgesproken te gaan lunchen in de Donauturm, de hoge televisiemast met draaiend restaurant aan de noordkant van de stad. Dat is gelukt, en was

lunch op 170 meter hoogte

heel gezellig. Daarbij lekker gegeten en genoten van het fraaie uitzicht.
Het was nog steeds zeer warm, dus nadat we afscheid hadden genomen zijn wij naar de Seegrotte gegaan, een oude gipsmijn niet ver van Wenen die door "een bedrijfsongeval" halfvol water is gelopen, en waar in de oorlog een ondergrondse vliegtuigfabriek was gevestigd. Daar zijn we in rondgeleid,

uitzicht over de Donau

lopend en varend. Het was een

Oude mijnwerkers-gereedschappen

mooie belevenis, en koel bovendien (9 graden).
's Avonds hebben we thuis nog een keer

vanuit de boot in de grot

pizza gemaakt en gegeten.

wo 8 augustus: omhoog en omlaag de warmte ontwijken.

Genietend van het uitzicht

Bij het bergstation van de kabelbaan

Het zou zeer warm worden in Wenen, we hadden daarom het plan opgevat om "koele" dingen te gaan doen: met een kabelbaan omhoog naar 1600 meter (daar is het dan een graad of 22) en daarna in een natuurlijke grot,

Kijkje in het dal

waar het 7 graden is. Voor die laatste hadden we dus onze warme vesten mee.

In de "Hermannshöhle"

Beide zijn gelukt, en het was behalve aangenaam ook heel mooi. Uit de grot teruglopend naar het huisje bij de ingang kwamen we in een wolkbreuk terecht en we werden kleddernat. Maar met dit weer was dat verder geen probleem. Terug in Wenen bleek het daar helemaal niet geregend te hebben.
's Avonds in de stad heerlijk gegeten bij het Griechenbeichsl.

Schuilen voor de regen

druipsteenformaties

di 7 augustus: uitblazen, Schottenstift en Reuzerad

Vandaag hebben we eerst eens in alle rust de plannen voor de rest van de week gemaakt.
's Middags zijn we naar het museum in het klooster Schottenstift gegaan, een groot kloostercomplex in de oude stad,

De kerk van het Schottenstift

dat teruggaat tot de 12e eeuw. Een mooie verzameling -vooral kerkelijke- kunst, een prachtig altaar-drieluik, en ook de originele oprichtingsakte van het klooster, uit 1155.

Het reuzenrad

De "bakjes" zijn formaat tramwagon

Daarna, na een lekker drankje op een terras tegenover het Stift, op naar het Prater, voor een ritje (rondgang?) in het beroemde Weense reuzenrad. Dat is toch wel een fenomeen (mede beroemd geworden door de film the third man).

Uitzicht in de richting van Landstrasse. De kerk links staat bij mij om de hoek.

 We hebben thuis gegeten. Inmiddels is het wel wat afgekoeld, maar  de hitteperiode gaat hier tot vrijdag duren.

Kijkje "in" het rad (70 meter hoog)

ma 6 augustus: terugreis naar Wenen over Bled, Spittal en Judenburg

Na nog even de markt

versmarkt in Ljubljana

in hartje Ljubljana te hebben bezocht gingen we op weg naar Bled. Dit stadje is beroemd om zijn meer met

panorama van het meer van Bled

kasteelruïne en kerk op een eilandje, en Ellen was er vijftig jaar geleden geweest vanuit Spittal in Oostenrijk, waar ze toen verbleven. Het was nog steeds heel mooi.

het paleis van Spittal

door de bergen

Vandaar door een landschap van bergen door een lange tunnel van Slovenië naar Oostenrijk. We zijn ook nog naar Spittal gereden, waar Ellen het pension van toen makkelijk terug herkende: er was weinig aan veranderd. Door de bergen
  via de plaats Judenburg

De wacht- en kerktoren van Judenburg, met planetarium

, waar we gegeten hebben,  terug naar huis in Wenen.

zo 5 augustus: stadswandelen door Ljubljana

kleurrijke huizen in de oude stad

Één van de pleinen in de oude stad

zicht op het kasteel vanuit de stad

Aan de hand van ons boekje hebben we vandaag het oude stadscentrum van Ljubljana bekeken. Het was heel mooi, en sfeervol ook. En ook minder warm dan in Triëst (31 ipv 35 graden maakt echt verschil).

De rivier de Ljubljanica die door de stad stroomt

We zijn ook het kasteel op en in geweest, er gaat gelukkig een funiculaire  naar toe.

Uitzicht vanaf de kasteeltoren

De draak is het merkteken van Ljubljana. Op de achtergrond de markthallen en de kathedraal

Aan het einde van de middag heeft het een halfuurtje geregend (uitleg voor Nederlanders: dan komt er zomaar water in druppels uit de lucht), en daarna was het verder afgekoeld.

za 4 augustus: naar Miramar, Koper en uiteindelijk Ljubljana

Aan ons verblijf in Triëst kwam vandaag alweer een einde. We zijn

... en van binnen, de grote zaal

Miramar van buiten...

eerst nog naar het kasteel Miramar geweest, een prachtig "lustslot" gebouwd door/voor Maximilaan van Oostenrijk, de broer van keizer Franz-Josef. Triëst was toen deel van het Oostenrijkse keizerrijk. Het was echt mooi om te zien, en de ligging is formidabel.
Vandaar naar Slovenië, net onder Triëst,

De kust bij Triëst, rond Miramar

de plaats Koper (Capodistria). Een kleine stad,

Koper, voormalig paleis aan het marktplein

ook erg mooi bewaard.
En vandaar naar Ljubljana. We kwamen nog in een flinke vakantiefile terecht,  maar we hadden alle tijd.
Morgen foto's van Ljubljana.

vr 3 augustus: naar Muggia

stadspoort van Muggia

markthal in  Triëst

Vandaag hebben we eerst de overdekte markthal van Triëste bezocht. Daarna hebben we de stadsbus gepakt naar Muggia, een klein  stadje aan de overkant van de baai, vlakbij de Sloveense grens (alles is her trouwens vlakbij de Sloveense grens). Het was een schattig klein stadje, gedeeltelijk nog ommuurd, heel sfeervol.

De "dom"kerk op het plein

terug met de veerboot

Kasteel en Kathedraal van Triëst

We zijn met de veerboot terug naar Triëst gevaren, dat ging sneller dan met de bus, en was ook leuk, met mooi zicht op de havens en de stad.
's Avonds weer heerlijk gegeten, en nu op het balkon. Nog wel warm, want het koelt hier 's nachts niet erg af.

do 2 augustus: Triëst bekijken

Vandaag was het warm, maar niet zo heet als gisteren. We hebben zelfs even een verkwikkend regenbuitje gehad. Dus prima weer om de stad te verkennen. Dat hield in: eerst naar boven, naar het kasteel en de kathedraal van Sint Justus, en later weer naar beneden, door de oude stad en langs het water. Tot slot een busritje naar Opicina (hoog gelegen) voor een magnifiek uitzicht.

De Cathedrale S. Giusto van buiten...

... en van binnen

De klokketoren

Uitzicht over Triëst vanaf de Obelisk bij  Opicina