ma 30 april: naar de Schneeberg

het treinstation in het dal

Het was vandaag weer schitterend weer. Dat kwam goed uit voor ons geplande tochtje naar de hoogste berg van Niederösterreich: de Schneeberg van rond de 2000 meter (Oostenrijk heeft natuurlijk veel hogere bergen, maar die liggen niet in het Bundesland Niederösterreich, dat zo heet omdat het dus vrij laag gelegen is over het geheel, naar Oostenrijkse maatstaven dan.)
De berg ligt op een kleine 100 km van Wenen, en er gaat een tandradbaan omhoog, de Schneebergbahn. Die hebben we dus genomen. Boven is het uitzicht geweldig, en er is een rondloop-route die zo'n anderhalf uur duurt (en die verlengd kan worden met koffie, soep e.d.) en die werkelijk schitterende uitzichten aaneenrijgt.

Schitterend uitzicht

Het maken van een uitzichtfoto

Het hotel/restaurnat bij het treinstation

We zijn al met al zo'n 6 uur 'boven' geweest, en hebben met volle teugen genoten. Er lag nog overal sneeuw, samengeplakt tot smeltend ijs, en het waaide  hard en hier en daar oorverdovend. Dat droeg allemaal bij aan de prachtige ervaring.

Op de top

Veel sneeuwresten nog

lopen hierover viel nog niet mee

Terug in Wenen hebben we bij de Stads "Heuriger" vlakbij mijn appartement gegeten, met Oostenrijkse "gelber Muskateller" wijn erbij. Die kende ik nog niet, was een tip van zoon Berend. Die wijn gaat vast nog wel in de herhaling.

zo 29 april: een mooie warme dag in Wenen, en in de wijnbergen "erboven"

Het was vandaag werkelijk schitterend weer, met bijna 30 graden en een frisse wind.
Het balkon is werkelijk een aangenaam "extraatje", toen ik dit huurde wist ik niet dat dat ook nog aangelegd zou worden.

Mijn balkon vanaf de binnenplaats

Het ontbijt buiten

Bij Winzer Mayer am Nussberg

Omdat het zulk mooi weer was besloten we het tochtje dat ik met Berend naar de Nussberg gemaakt had te herhalen. Het was weer prachtig: tussen de wijnbergen een lekker glas wijn met kaasplank en met prachtig uitzicht over Wenen.

wijnvelden op de Nussberg

Käsebrett

Daarna net als eerder doorgereden naar Cobenzl, en ook daar op het terras weer mooi uitzicht.


Terug naar huis ging nu langs een andere weg als eerder, nog meer dwars door de stad. Verwonderlijk hoe makkelijk dat gaat.
 Na thuiskomst hebben we een wandeling door de buurt gemaakt. Het gebied rond de Landstrasser Hauptstrasse is een levendige buurt, met veel eettentjes, winkels en ook een dagelijkse markt (alleen niet op zondag uiteraard). We hebben de gigantische Flakturme even bekeken, enorme betonkolossen uit de 2e

Uitzicht vanaf Cobenzl

ingezoomd op de Stafansdom

wereldoorlog voor de luchtverdediging van Wenen. Daarna bij een grilltentje gegeten. Voor het toetje begaven wij ons naar de Baumgasse, waar wij ons in de zmrzlina*-rij voegden.
En toen nog koffie en thee op het balkon uiteraard!

* Quizz: waar voegden wij ons in?

vr 27 en za 28 april: terug uit Xi'an, terug in Wenen

Vrijdag begon de dag nog "gewoon"in Xi'an: ik heb de versnellergroep bezocht die in hetzelfde instituut huist als Ru-Jin's aerosolen. Ze hebben in de kern dezelfde machine als onze "oude" 3 MV versneller, maar deze is geschikt gemaakt voor een hele serie cosmogene istopen. Ik ben een uurtje rondgeleid, en dat was interessant.

De HVEE versneller in Xi'an

Daarna had ik een paar uurtjes voor mezelf. Om drie uur werden we (ik en twee collega's) opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Ik had met opzet veel tijd gereserveerd daarvoor, want het zou ondanks alle inspanningen van ons reisbureau toch zomaar eens mis kunnen zijn. En ja hoor: ik kon niet inchecken, zei het China Southern meisje (of "zei", ze liet het uit de vertaalcomputer komen) omdat ik op een vlucht op de heenreis niet was verschenen. Deuhh!
Toen maar weer het reisbureau opgebeld, en tegelijkertijd op dat meisje ingepraat dat het geen no show was, maar een gemiste vlucht door lange pasportcontrole, verkeerde kant uit op het vliegveld, en ook nog flink gevallen.
Wie  het nou gedaan heeft, zij of toch het reisbureau, opeens kon ik gewoon gaan vliegen. Pfff.

Het lampje hangt

Nou, en vliegen werd het: eerst 2 uur drie kwartier naar Guangzhou (dat we beter kennen als Kanton), daar anderhalf uur gebruikt voor de douane en de veiligheidscontrole, en toen 12 uur vliegen naar Amsterdam. Ging allemaal volgens plan.
Terug in Nederland naar mijn schoonmoeder in Soest gereisd, daar was Ellen ook. Er stond een oranje tom pouce voor me klaar, maar er lage ook een klusje te wachten, een lampje ophangen...

Om twee uur moesten we -nu samen- weer naar Schiphol, om verder te vliegen naar Wenen. En daar waren we tegen achten "thuis". Op tijd voor een lekkere pizza op het terras bij mij om de hoek.

Nu ben ik wel moe, maar dat is ook niet gek. De komende dagen blijft het fantastisch weer hier, dus gaan we toeristische dingen doen.

do 26 april: afronding workshop, en naar het terra cotta leger

Vanmorgen was er discussie over het te schrijven review-artikel gepland. Helaas waren, behalve gastheer Ru-jin, geen Chinese collega's meer aanwezig. Maar er is een overview van het artikel opgezet, te vervolgen nadat eerst met de editor van het beoogde tijdschrift contact is geweest.

Ons groepje bij "onze" bus

In Ru-Jin's instituut

Na de lunch gingen wij, in een kleine bus, op weg. Eerst naar Ru-
Jin's instituut in de stad. Zijn groep bezit een groot scala aan meetapparatuur, en ook forse eigen computercapaciteit. Indrukwekkend.
Daarna verder, naar het terra cotta leger. Ik was daar 16 jaar geleden ook geweest, met het hele gezin op onze China-rondreis destijds, dus ik was heel benieuwd wat er in de tussentijd was gebeurd.
HEt museum was inmiddels helemaal omringd door een groot park, met daarin heel veel restaurants, snackverkopers, souvenir-handelaren etc. Verder was alles veel professioneler, en duidelijk gericht op VEEL MEER bezoekers. Vandaag was een niet zo erg drukke dag, al moet je het dan niet met 16 jaar geleden vergelijken.

Overzicht van de grote hal "1"

Wat betreft de opgravingen en reconstructies was er in mijn herinnering niet zoveel gebeurd. De grote hal, met daarin de indrukwekkende aantallen terra cotta soldaten, was nog net zo, en hal nummer 2 was nog steeds bijna niet uit/opgegraven. Wel was er nu een derde hal, met minder beelden, maar in een opstelling die duidelijk maakte dat dit het "commando-centrum" was.
We hadden een gids met zo'n radio-oortjes systeem door het hele complex heen en dat werkte goed. We konden overal goed kijken. Het blijft bizar indrukwekkend dit geheel.
In het museum was nu ook meer info over het eigenlijke mausoleum van de keizer. Het is nog altijd niet opgegraven, maar er is wel steeds meer over bekend.

Onze workshop-groep tussen de krijgers

Op de terugweg naar Xi'an kwamen we in een enorme file terecht. Onze chauffeur ging op onnavolgbare wijze heen en weer tussen de banen (net als veel anderen trouwens), en ook later, toen de file zich voortzette in de stad haalde hij gigantische capriolen uit. Gek genoeg stopte hij wel altijd keurig voor voetgangers op zebra-paden.

We hebben in het stadscentrum gegeten, vlakbij de plek van gisteren, alleen zou je dat niet zeggen want we gingen er door een "buitenom" straatje heen. Het was het favoriete "dumpling" restaurant van Ru-jin. En terecht, we kregen 15 verschillende dumplings geserveerd, echt erg lekker allemaal. We zaten in een aparte "eetkamer", aan een grote ronde tafel met een grote glazen draaischijf. Heerlijk dus, en ook gezellig.
NA die tijd met "onze" bus terug naar het hotel, en al van veel mensen afscheid genomen. Sommige vertrekken morgen vreog, andere gaan de bergwandeling doen (en die vertrekken vroeg), en ik en twee collega's gaan morgenmiddag om 3 uur naar het vliegveld. Ik ga morgenochtend



nog bij de AMS-groep, die ook in Ru-Jin's instituut is, op bezoek.

wo 25 april: tweede dag workshop, en de stad in tot besluit

Uli's voordracht begint

vandaag weer uitgebreid voordragen gehoord en gediscussieerd. Uli had de laatste voordracht van de dag, en van de workshop. morgenochtend wordt er gepraat over het plannen van een review-artikel.
Voor Nederlandse oren blijft het thema van de workshop wel wat vreemd: SOA, dat staat hier voor Secondary Organic Aerosols...
Na al die voordrachten was iedereen toch wel moe, en wilde iedereen wel graag naar buiten. Het was na een regenachtige dag mooi weer geworden, en dus ook helder.
Ru-Jin nam het voortouw en met taxis en metro

in de metro

de muur van "buitenaf"

zijn we naar de zuidkant van de stadsmuur gereisd. Vandaar toegang tot de stadsmuur. Indrukwekkend, en nog helemaal intact rondom de stad: zo'n 12 km in totaal. Wij hebben een bescheiden stuk daarvan gelopen, en zijn toen de "binnenstad" ingegaan. Het werd inmiddels donker. In het hart van de stad, waar de "klokketoren" en "trommeltoren" vlakbij elkaar staan, was het smoordruk. Een echte "potjeskermis".

ons gezelschap de de opgang naar de muur

op de muur

We zijn daar ergens gaan eten (op goed geluk?) en we bleken in een moslim-restaurant te zijn beland. Gaf niks, hield alleen in dat niemand bier bij het eten kon krijgen. Wel kregen we een overvloedige hoeveelheid vreemde en minder vreemde gerechten. Zeer geslaagd.

op de muur.

op de muur

op de mmur, het werd donker

bij de klokkentoren

Daarna besloot Ru-jin dat we naar het park / pretpark rondom de dikke gans pagode zouden gaan, met taxis. De pagode zelf
was al lang dicht, maar het gebied eromheen, een groot park met van allerlei kraampjes en restaurants enzo was mooi om te zien.
Vandaar was het nog ruim een km lopen naar ons hotel. Sommigen gingen nu eindelijk eens een bier drinken, maar ik wilde wel naar huis. Ik moest ten slotte nog een blog maken 😊, met heel veel foto's!

aan het eten

straatbeeld in het centrum

gewoon op straat...

de klokketoren

de dikke gans pagode bij nacht

di 24 april: de eerste dag van de workshop

Vandaag begon de bijeenkomst. Na een introronde en een groepsfoto begonnen de voordrachten. Allemaal tamelijk nieuw voor mij, maar het grootste deel goed te volgen. Het opvallendste -vond ik- was nog wel dat veel aerosolen (dus "fijnstof") uit natuurlijk materiaal bestaan (allemaal biomoleculen van planten en bomen), maar dat die alleen maar tot aerosolen worden onder invloed van menselijke emissies.

De vijvers van het hotel hebben bewoners

HEt is een groepje internationale specialisten, zo'n 20 mensen totaal. Onderbroken door koffie/thee en lunch ging het geheel door tot tegen half zeven.
Om zeven uur hadden we een echt chinees diner, met een enorme varieteit aan gerechtjes op een groot glazen draaiplateau. En: Chinese rode wijn, uit de omgeving van Peking. Echt lekker! Jammer dat ik geen fles kan meenemen.
Morgen gaan we verder.

zo 22 en ma 23: onderweg naar China en aangekomen in Xi'an

Gisteren bleef het even stil. Er was tot mijn verbazing zelfs wifi in het vliegtuig, maar om daar nou zo'n blog mee te maken...
Ik ben vertrokken uit Soest, op naar Schiphol, flink vroeg want ik moest nog ouderwets inchecken.

Het is best ver

Het vliegtuig ging op tijd weg, en kwam ruim 11 uur later ook aardig op tijd aan. Ik had anderhalf uur voor de overstap, en dat is niet veel, want ik moest ook door de immigratie. Daarna, met nog zo'n 40 minuten te gaan, naar "domestic" voor de binnenlandse vlucht naar Xi'an. Daar helemaal aangekomen bleek het verkeerd, want ook van international vertrekken domestic vliegtuigen. Al rennend struikelde ik over mijn koffer, en ben ik nog lelijk gevallen...
Kortom: vliegtuig gemist. Daarna een soap van twee uur langs drie balies die naar elkaar verwezen, en uiteindelijk ons reisbureau ATPI opgebeld (gelukkig hebben die 24 uurs service). De
details zal ik je besparen, maar uiteindelijk kon ik om kwart over twaalf weg.  Half drie geland in Xi'an, en daar keurig opgewacht, alleen er werd op nog een gast gewacht, en diens vliegtuig had vertraging. En dan is het nog een uurtje rijden van vliegveld naar hotel. Pffff.

de ontvangsruimte van het hotel

binnenplaats met vijver

Nou ja, het gaat nog opvallend goed eigenlijk. Het hotel is geweldig, erg pompeus maar daar houden ze hier van. Op de vraag of het een nieuw hotel was antwoordde gastheer Ru-jin "nee hoor het is al oud". Dat betekent hier 10 jaar of een beetje meer.
Uli had een VPN "tooltje" aangeschaft om de chinese internetpolitie "auszutricksen", en dat heb ik nu ook (kon ik downloaden dankzij Ramon's teamviewer-computer). En dus kan ik bloggen. Alleen whatsapp op de telefoon doet het niet, want ik heb niet ook nog VPN voor de telefoon.

We hebben met z'n zevenen gegeten in het hotel, een rijkelijk buffet met voor elk wat wils.
Morgen om negen uur begint het geheel echt.