Dankzij de scans van Patricia kon ik toch
–thuis- het tentamen nakijken, gelukkig. Dat is nu af.
Verder: het is werkelijk prachtig weer,
overdag voor mij bijna te warm op het balkon.
Het was merkwaardig verder: ben ik net twee
weken hier, ga ik een week op reis! Het was ook “raar” inpakken, een koffer
inpakken om naar huis te gaan voelt echt vreemd.
Via Groningen (vannacht en morgen) en Soest
(het feestelijk eten vanwege het 30-jarig samen zijn van mijn twee zwagers)
gaat het dan zondag naar Xi’an, waar ik maandagmorgen zal aankomen (er is 6 uur
tijdverschil).
Dit is in het vliegtuig en in de trein bij
elkaar getypt. De bemanning van het vliegtuig wilde ook graag snel naar huis,
zeiden ze toen ik bij het instappen zei dat ik nog naar Groningen moest (voor
mij ook iemand). Nou en ze hielden woord: we waren 20 minuten voor tijd geland en aan de gate.
Met een fikse sprint, en de mazzel dat de trein drie minuten te laat was haalde
ik een trein die wegging voor de officiele landingstijd van het vliegtuig.
Onderweg bleek dat er tussen Beilen en Assen
een wisselstoring was. Dat was een domper op de feestvreugde, maar tegen de
tijd dat ik Zwolle naderde was dat ook weer opgelost. Zelfs de overstap in
Zwolle ging goed, en zometeen staat in Groningen een zonetaxi voor me klaar.
Al met al ben ik dan nog net voor middernacht
thuis, ruim binnen 7 uur van deur tot deur.
Morgen weer foto’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten