di 17 juli: nu wel foto's en film!

Nou, zoals beloofd: tussen de bedrijven door ben ik nog even teruggegaan naar één van de groepen die ik gisteren bezocht heb (die van het bodem-onderzoek), en ook heb ik de semi-automatische monster-insmelting nu volledig in bedrijf gezien en gefilmd!

De Isoprimes van het bodemlab

Een "cube" en een "Hekatech"

De bodem-onderzoek mensen beschikken over apparatuur zoals we die ook bij het CIO hebben, dat schreef ik gisteren al. Ze hebben ook nog een erg elegant, want simpel, systeempje om vocht fractioneringsvrij uit bodemmateriaal te onttrekken, maar dat is niet erg foto-geniek.
Dat is de automatische "insmeltcaroussel" van Manfred's groep wel. Het gaat om het invloedvrij verpakken van carbonaat-referentiematerialen ("kalk"). Eerst gaat dat door een trechtertje (op een schudplaat) in een glazen flesje met een lange dunne hals, en dan wordt er eerst Argon in geblazen om de lucht (en dus de CO2) er uit te krijgen, en vervolgens wordt het flesje, snel ronddraaiend, in een zeer hete vlam "afgesmolten".

Dinka en Heidi bij de schudplaat met de trechtertjes

Heidi aan het werk bij het dichtvlam-apparaat

Heidi was dit aan het doen. Als alles eenmaal goed is ingesteld, is het een kwestie van open, gevulde flesjes er in zetten, en de dichtgesmolten flesjes er vanaf halen (wel oppassen waar je ze vastpakt!). En dat steeds weer. Het gaat semi-automatisch, maar toch is ze blij dat ze er niet iedere dag 500 moet maken.

dichtvlammen in close-up

En verder: ik ben bij "koolstof" aangekomen met mijn referenties checken. Dat is leuk, met koolstof zijn de isotopenmetingen eigenlijk begonnen. Ik heb dus papers van illustere voorgangers zitten lezen vandaag, en ook mijn voorganger Mook was in de 70er en 80er jaren prominent aanwezig in deze literatuur. Erg leuk om weer eens te lezen.
Ik ging wat laat naar huis vanmiddag, en dus was het al rustig. Bij het wegrijden had ik bijna een haas onder de auto, en zijn collega rende 50 meter verderop over de weg. Fotograferen lukt alleen niet, want ze gaan er dus echt als hazen vandoor. En in het veld zag ik ook nog twee fazanten, en verderop stak er een goederentrein over. Niet zo snel als die hazen, maar toch heel behoorlijk.