Wo 18 juli: panne en 's avonds een ommetje

vergeefse poging tot reparatie

Gisteren was de referentie"fabriek" vol in bedrijf. Vanmorgen bleek echter ineens de schudmachine defect. Iets electronisch, zo bleek al snel. En omdat er helemaal geen schema's zijn, en de firma "zo'n oud apparaat (18 jaar oud inderdaad) niet meer servicet en er ook niets meer van en over heeft", moet er een nieuwe komen. Echt zonde, want het is vast iets als een condensator of een spoel in de voeding ofzo.

En verder vloog de dag voorbij, met ook aardig wat Groningse aangelegenheden. Maar, koolstof is af, morgen volgt stikstof.

De hoek van de Graben

De "Stock im Eisen"

Het is weliswaar bepaald niet koud, maar zowel gisteren als vandaag heeft het behoorlijk geregend (ik wilde de wolken doorsturen naar Nederland, maar ze luisterden niet).
Maar vanavond was het weer droog. Dus ben ik na het eten nog even een ommetje door de stad gegaan. Ik ben naar Stephansdom ge-U't, en dan de Kärntnerstrasse omhoog gelopen naar de Oper. Het plein rond de Staphansdom bestaat eigenlijk uit twee pleinen (dat was vroeger met veel bebouwing rond de dom ook logisch), en het plein richting Kärtnerstrasse heet "Stock-im-Eisen-Platz".  Op de hoek ervan staat dus die "Stock", een oude dennenstam, met allemaal spijkers erin geslagen door rondtrekkende

Kijkje opzij, naar de Neuer Markt

metaalbewerkers. Die traditie gaat aanwijsbaar terug tot begin 16e eeuw (de stam is gedateerd) en bleef tot in de 19e eeuw bestaan. Inmiddels kan je er niet meer bij met je spijkers (

in de Kärtnerstrasse

gelukkig).

De zon gaat onder (blik vanaf de Stubentor stadinwaarts)

Vanaf de Opernring met de tram naar Stubentor, en vanaf daar met de fiets terug naar de stalling bij "Anita's hotel". En dan een ijsje bij de "locale" ijsboer. Ook lekker.

IJsje "om de hoek" tot besluit (het is hier om 9 uur al donker)