vr 20 juli: de laatste werkdag in Seibersdorf

Start van mijn voordracht

Verbinding met Monaco

De toehoorders in Seibersdorf

De morgen begon met de voorbereidingen voor mijn voordracht. Om zeker te zijn dat de IAEA-

Tijdens het verhaal

Eén van de groepsfoto's

Monaco nu wel kon meekijken had Manfred ruim de tijd genomen om de verbinding met zijn collega te regelen. Tegelijk wilde Manfred mijn voordracht ook graag op video opnemen, om op een later tijdstip eventueel nog eens weer te gebruiken. De voordracht zou ook in het grotere verband van de afdeling waar Manfred's werk onder valt het belang van referentie-materialen goed voor het voetlicht kunnen brengen. Manfred's baas (die is in Monaco gevestigd) was nu ook toehoorder.

Deze kreeg ik,afgedrukt en met de namen van de groepsleden

De voordracht liep weer lekker, het is ook een heerlijk verhaal om te vertellen: stabiele isotopen en al die zeer verschillende toepassingsgebieden. Ons kleine kamertje zat overvol, en in Monaco zaten nog meer mensen (wel veel ruimer, in hun seminar-ruimte).
Na afloop was iedereen enthousiast, Manfred ook vanwege de boost die zijn werk aan referentiematerialen hiermee in de organisatie

De "cafetaria" buiten (ik zat bij Manfred)

krijgt. Als alles meezit houd ik dit verhaal nog een keer begin September (als we vanuit het CIO weer naar Wenen komen voor een training met ons nieuwe laser-isotopenapparaat), en dan of in de grote seminar-ruimte van Seibersdorf, of bij de IAEA in Wenen. Na de voordracht zijn we naar buiten gegaan om een groepsfoto te maken.
Ik ben ook -opnieuw- mee gaan lunchen, tagliatella met zalm (lijkt sterk op onze eigen "Lachsnudeln").

Na de lunch, ijs, fruit en koffie

Het zwevende grafiet-schijfje

Lekker. Daarna hebben we met z'n allen koffie gedronken, dat wil zeggen ijs en vruchten gegeten, ter ere van mijn afscheid. Ik kreeg ook nog een heel grappig cadeautje: een dun schilfertje grafiet dat permanent kan zweven boven tegengepoolde magneten. Fascinerend. En ook hadden ze één van de groepsfoto's groot afgedrukt op fotopapier, en voorzien van hun handtekeningen. Heel leuk.
Ik heb hier nu 3 1/2 maand gewerkt, en het is een cliché, maar de tijd is werkelijk omgevlogen. Het is ook heel succesvol geweest (er is gisteren en vandaag nog een referentieplan bijgekomen).
Maar nu is het even klaar. Morgen komt Ellen en dan hebben we drie weken vakantie (hoewel ik nog wel een keertje naar Seibersdorf ga denk ik). Ik blijf jullie op de hoogte houden.